Doğaya yabancılaşan insan

Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. . Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. MÖ. 6 yy. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Descartes ile her şey değişti. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Tüm bedenler birer makine gibiydi.

Doğaya yabancılaşan insan

Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Descartes ile her şey değişti. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. MÖ. 6 yy. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. . Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Tüm bedenler birer makine gibiydi. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir.